Op een dag kwam het echtpaar Mart en Toos Heldens bij Wienes langs. Dat zij pennen verzamelden wisten we wel maar wat er allemaal aan zo’n verzameling schuil gaat wisten we niet.
Ik ben Marieke Claessens-Saris, getrouwd met Robert Claessens en samen hebben we drie dochters; Renske, Neeltje en Teuntje. Als kind hielp ik mijn oom graag op de boerderij. Ik heb altijd gezegd dat ik, als ik groot was, op de boerderij wilde werken of met mensen met een verstandelijke beperking. Ik vind het geweldig dat ik dit beide waar heb kunnen maken. Ons bedrijf is de laatste 19 jaar gegroeid in de zorg. Toch willen we de positieve kanten van kleinschaligheid niet verliezen. Dit proberen we te realiseren door gemakkelijk bereikbaar te zijn, maar ook door de sfeer en het gevoel van het familiebedrijf te handhaven. Dit kunnen we echter niet alleen. We hebben een fijn team van medewerkers, waar wij heel trots op zijn.
Wanneer een hulpboer trots naar me toe komt en zegt dat hij maar liefst 30 eieren gevonden heeft, of wanneer een van de senioren zegt dat hij vindt dat er een prettige sfeer hangt, of wanneer een belevingsboer met een grote grijns me vastpakt of een van de kinderen in het weekend wegdroomt met een konijn op schoot, dan geniet ik.
Hier krijg ik energie van!
Op een dag kwam het echtpaar Mart en Toos Heldens bij Wienes langs. Dat zij pennen verzamelden wisten we wel maar wat er allemaal aan zo’n verzameling schuil gaat wisten we niet. We wisten dat ze unieke pennen verzamelde voor hun verzameling, maar dat ze al het andere schrijfwaar ook sparen en opsturen ter recycling was voor ons geheel nieuw. Ze legde uit dat ze voor een bepaald gewicht dat ze opsturen aan schrijfwaar geld krijgen voor een goed doel. En dat zij dit jaar diegene waren die namens de “PVN”; de Pennenverzamelaars Vereniging Nederland een goed doel uit mochten zoeken. Ze hadden Wienes uitgekozen en wij mochten iets bedenken wat voor onze jeugd of volwassenen met een “jeugdige geest” leuk was om te krijgen. We bedachten dat een huifkar een leuk idee was. Zo gezegd zo gedaan. 21-10 werd deze huifkar officieel overhandigd.
Voordat het zo ver was en we het ritje konden gaan maken gaf Marieke een rondleiding aan de mensen van de PVN. Ze vertelde over het ontstaan van Wienes en wat de verdere plannen voor het bedrijf nog zijn.
Ze liepen samen langs de dieren van de zorgboerderij, langs de weilanden en in het eierlokaal. Er werd verteld over de zorgeieren die te koop zijn bij de Jumbo. Zie http://www.zorgeieren.nl/wat-zijn-zorgeieren. Ook werd er verteld dat we eieren aan huis verkopen, waar nu een briefje bij hangt dat we pennen voor PVN verzamelen.
Er werd geholpen met de dieren binnen zetten waarna er koffie en een lekker stukje vlaai verdiend was..
Hierna was het grote moment aangebroken de strik van werd van de kar gehaald en de logeetjes mochten op de kar om het eerste ritje te maken. Let op er moest natuurlijk eerst gespeecht en gezongen worden.
Er werden vreugde sprongetjes gemaakt toen we het eerste ritje mochten gaan maken.
Aan de lachende snoeten was goed te zien dat de huifkar op de goede plek is gekomen. We hadden het idee dat we heel hard gingen achter in de kar, het hobbelde lekker, waardoor er steeds iemand in de lach schoot. We zwaaide naar mensen die voorbij kwamen, genoten van de mooie route en het zonnetje op de ruiten. We denken dat we nog veel leuke ritjes mogen gaan beleven met veel verschillende mensen en willen bij deze nogmaals de pennenverzamelaars van de PVN heel hartelijk bedanken.
